Σαν λέξεις και σαν έννοιες είναι θετικότατες. Ποια είναι όμως η πραγματική τους σημασία?
ΕΠΕΝΔΥΣΗ Ονομάζεται η δέσμευση κεφαλαίων (του επενδυτή ) για ένα χρονικό διάστημα, η οποία αναμένεται να αποφέρει πρόσθετα κεφάλαια στον επενδυτή. ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ Ο επενδυτής θα βάλει από τα συνολικά 12 εκατομμύρια της επένδυσης, τα 7 εκατομμύρια ενώ τα υπόλοιπα 5 εκατομμύρια το κράτος. Δηλαδή εμείς. Εμείς δηλαδή συμμετέχουμε στο κόστος της επένδυσης, αλλά δεν έχουμε λόγο για το είδος της ή συμμετοχή στα κέρδη της.
ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Θα δημιουργηθούν όπως λέγεται 32 νέες θέσεις εργασίας.
Αυτό δημιουργεί από μόνο του, ένα μοχλό πίεσης - σε εποχή κρίσης - για να παραβλεφθούν "τυχόν " αποκλίσεις από το αρχικό πλάνο της επένδυσης.
32 νέες θέσεις εργασίας ξενοδοχειακών υπαλλήλων, με ανύπαρκτα δικαιώματα
που δουλεύουν εξαντλητικά, με ελάχιστους μισθούς και απλήρωτες υπερωρίες, με επισφάλεια και εργοδοτική τρομοκρατία.
ΑΝΑΠΤΥΞΗ Οικονομική ανάπτυξη εννοούμε την αύξηση της πραγματικής παραγωγής προιόντων και υπηρεσιών, σε μία οικονομία με την πάροδο του χρόνου.
Στην πράξη εννοούν το ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου σε επιχειρηματίες ώστε να αυξήσουν τα κέρδη τους σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος.
Τι φταίει?
Σίγουρα όχι ο επενδυτής. Αυτός κάνει την δουλειά του, βρίσκοντας στην συγκεκριμένη περίοδο, γόνιμο έδαφος για να εφαρμόσει τα επενδυτικά του σχέδια.
Ο εύκολος τρόπος φυσικά είναι να ρίξουμε την ευθύνη στον επενδυτή, κρύβοντας έτσι τον πραγματικό αίτιο.
Που δεν είναι άλλος από το νέο νομοσχέδιο που έχει κατατεθεί από το Υπουργείο Οικονομικών - στο πλαίσιο της ανάπτυξης -και που προβλέπει μεταξύ άλλων, τρομακτικές αλλαγές στο πλαίσιο διαχείρισης του αιγιαλού και των παραλιών όλης της χώρας.
Οι αλλαγές αυτές έχουν σαν στόχο να ξεπουληθεί ότι έχει απομείνει από τον δημόσιο πλούτο, αλλά και να δοθούν οι ακτογραμμές " δώρο " στα επιχειρηματικά συμφέροντα και στους μεγαλοκαρχαρίες που λυμαίνονται ήδη, αρκετές παραλιακές περιοχές.
Έως τώρα όταν λέγαμε αιγιαλός, εννούσαμε την ζώνη της ξηράς που βρέχεται από την θάλασσα, και παραλία η περιοχή εκείνη που έχει προστεθεί στον αιγιαλό για την εξυπηρέτηση της επικοινωνίας της ξηράς με την θάλασσα και αντίστροφα. ΛΑΘΟΣ
Σύμφωνα με το νέο νομοσχέδιο ο αιγιαλός δεν θεωρείται πλέον χώρος κονής χρήσης, οποιοσδήποτε μπορεί να εκμεταλλευτεί όση έκταση θέλει χωρίς περιορισμούς. Η παραλία δεν θεωρείται προστατευόμενη ζώνη, ενώ παύει και το δικαίωμα των πολιτών στην ελεύθερη και ανεμπόδιστη πρόσβαση.
Αν μάλιστα - σύμφωνα με το νομοσχέδιο - η παράκτια έκταση δεν φτάνει,
ο ιδιώτης που αγοράζει το δικαίωμα στην εκμετάλευση, (πιθανώς με πολύ μικρό αντίτιμο αν όχι χαριστικά) μπορεί να μπαζώσει την θάλασσα, για να συμπληρώσει την συμφωνημένη επιφάνεια, καταστρέφοντας το οικοσύστημα στις όχθες και καταπατώντας κάθε περιβαντολλογική νομοθεσία.
Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Πάργας, πρέπει σήμερα να πάρει θέση κατά του νομοσχεδίου εκποίησης των αιγιαλών.
Να πάρει θέση για την ελεύθερη πρόσβαση για όλους στις παραλίες μας._
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου